Prolog.

Prolog

Wspólny kierunek: Bajka?

Ostatni dzień roku szkolnego. Ach w końcu! Nie mogłam się tego doczekać od dziesięciu miesięcy, ale nareszcie. Schodząc w czarnej spódnicy i szpilkach z ostatnich stopni prowadzących na dziedziniec mojej szkoły, w duchu aż podskakiwałam. Za godzinę miałam być w domu i pakować się na moje wymarzone wakacje – dwutygodniowy kurs językowy w Zakopanem zakończony konkursem, którego laureat zyska możliwość nauki języka w Niemczech lub Anglii z sławami do września. Oczywiście nie okłamywałam się że wygram konkurs chociaż nie ukrywałam nigdy, ze bardzo bym chciała wygrać, pojechać do Niemiec i spróbować tej prawdziwej Kartoffelsalat. Jednak nie byłam chyba aż tak dobra w żadnym z języków.

Tak się zamyśliłam, ze potknęłam się o wystającą kostkę chodnikową. Zachwiałam się ale utrzymałam równowagę. Jednak zwróciłam na siebie niewielką uwagę tłumu. Ukłoniłam się. Nagle ktoś się na mnie rzucił od tyłu.

- Nikol, to już koniec!- wykrzyczała mi do ucha moja przyjaciółka od serca Kornelia.

- Wiem!- krzyknęłam jak ona i zaczęłyśmy jak głupie podskakiwać w miejscu z uśmiechem na ustach.

- Jej, mogę z wami?- zaczął z nami podskakiwać jak głupek, mój kolega Paweł. Przestałam.

- Przestań zachowujesz się dziecinnie. – powiedziałam poważnie, ale nie wytrzymałam długo i wybuchłam śmiechem.

- Oj, jak mi będzie was brakować przez te wakacje. – powiedziała Kornelia.

- Mi też. Ale to ty wyjeżdżasz na całe dwa miesiące do Londynu. –zarzuciłam jej.

- No a ty zapewne do Niemiec.. – zaczęła z bananem na ryju Nela. Pchnęłam ją lekko.

- jasne, żebyś się nie skupciała.

- Ale wy jesteście dziwne!- darł z nas łacha Paweł. – Do zobaczenia za dwa miesiące. – powiedział, zrobiliśmy grupowego misia, i oddaliliśmy się każdy w swoim kierunku. Wakacje przed nami.

Normalnie odcinki będą dużo dłuższe. To jest tylko małe wprowadzenie, które będzie miało sporą wagę. 

Pierwsze odcinki będą się pojawiały dość często..xd Dziękuję.